بررسی رابطه تجربی سهام شناور آزاد با ریسک و بازده در سهام پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

ریسک و بازدهی دو رکن اصلی تصمیم گیری برای سرمایه گذاری می باشند و همواره بیشترین بازدهی با توجه به حداقل ریسک، معیاری مناسب برای سرمایه گذاری است. در بازارهای مالی سرمایه گذاران به دنبال بازده ای متناسب با سطح ریسک خود می باشند. یکی از ریسک های دارایی، ریسک نقدشوندگی آن است. به دلیل طبعیت ریسک گریزی، سرمایه گذاران به دنبال دارایی هایی هستند که بتوانند به سادگی آن را به نقد تبدیل کنند و یا در ازای تحمل این ریسک، بازده اضافی کسب کنند. به نظر می رسد در بازارهای سهام تغییرات سهام شناور می تواند بر میزان نقدشوندگی تأثیر بگذارد. بنابراین سرمایه گذارانی که قصد توجه به ریسک نقدشوندگی سهام دارند، تغیرات میزان سهام شناور آزاد سهام را نیز دنبال می کنند. با این حال بیشتر افراد به طور علمی و اثبات شده، تأثیر( یا عدم تأثیر) سهام شناور بر ریسک و بازده و یا میزان شدت آن را نمی دانند. بنابراین در این پژوهش سعی بر این است که نوع رابطه سهام شناور آزاد با ریسک و بازده تعیین شده و میزان تاثیر پذیری ریسک و بازده از این عامل تعیین شود. بر همین اساس فرضیات زیر استخراج گردید: 1- بین میزان سهام شناور آزاد و بازده شرکت ها رابطه معنی داری وجود دارد. 2- بین میزان سهام شناور آزاد شرکت ها و ریسک رابطه معنی داری وجود دارد. 3- بین میزان سهام شناور آزاد و رتبه نقدشوندگی سهام رابطه معنی داری وجود دارد. سپس با در نظر گرفتن فاصله زمانی 3ماهه دوم سال 1383 تا پایان نیمه اول سال 1387 و با حذف شرکت هایی که نماد آنها در این فاصله بیش از 3 ماه متوقف بوده، به تعداد 111 شرکت برای این آزمون ها رسیدیم. پس از آن با در نظر گرفتن فواصل زمانی فصلی و با استفاده از نرم افزار eviews، به بررسی این روابط پرداختیم که نتایج آن به صورت زیر است: - بین میزان سهام شناور آزاد و بازده رابطه معنی داری وجود ندارد و ضرایب بدست آمده نیز این رابطه را تأیید نمی کند. - بین میزان سهام شناور آزاد و ریسک رابطه معنی داری وجود ندارد. - رابطه بین سهام شناور آزاد و رتبه نقدشوندگی معنی دار و از نوع منفی می باشد.